poniedziałek, 11 lipca 2016

Nie ma lipy z lipą



Przybiera barwę od zielonkawej do bursztynowej, a różnice te wiążą się z domieszkami spadzi, jaka może wystąpić na lipie podczas jej kwitnienia. Po skrystalizowaniu przybiera kolor od białożółtego do złocistożółtego. Skrystalizowany miód lipowy ma postać średnioziarnistą lub krupowatą. Charakteryzuje się bardzo mocnym i przyjemnym zapachem kwiatów lipy. W smaku jest ostry niekiedy lekko gorzkawy.



Miód lipowy posiada bardzo dużą aktywność antybiotyczną, działa napotnie, wykrztuśnie i przeciwgorączkowo, dlatego też stosuje się go przy zwalczaniu przeziębień i grypy. Jest cennym środkiem przy zwalczaniu chorób dróg oddechowych, takich jak: zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli, angina, zapalenie płuc. Miód lipowy posiada również łagodne działanie rozkurczające i uspokajające, obniża ciśnienie tętnicze krwi, polecany jest w chorobach serca i układu krążenia. Zanotowano silne działanie na bakterie Gram-dodatnie (gronkowce, paciorkowce), Gram-ujemne oraz drożdżoidalne chorobotwórcze dla człowieka. Miód korzystnie wpływa na układ nerwowy przy stanach nadmiernego pobudzenia, w stresie i bezsenności. Stosowany jest również podczas leczenia schorzeń ginekologicznych.







Miód lipowy powinno się przyjmować po rozpuszczeniu w naparze kwiatu lipy, owocu maliny oraz w połączeniu z skokiem z cytryny lub mlekiem (1 łyżka stołowa na szklankę ciepłego płynu).